Czy Brenda naprawdę skrzywdziła swojego brata?

Witam wszystkich,

Dr Alexander Lees z Kanady przeprowadza nas krok po kroku przez sesję z „Brendą”, podkreślając zdolność EFT do uzyskania zdrowszej (i trafniejszej) percepcji. Zmiany poznawcze są na porządku dziennym w EFT i im osoba bardziej wprawiona, tym częściej do nich dochodzi.

Jak zwykle, Alex prezentuje mistrzostwo w doborze słów. Zapoznaj się z tym. W artykule znajdziesz kilka moich komentarzy podkreślających niektóre użyteczne frazy

Uściski, Gary

„Brenda“ pojawiła się o wyznaczonym czasie. Wypełniła formularz wpisując imię i nazwisko, nr telefonu i nic więcej. Brenda miała nadwagę, była niepewna siebie i sprawiała wrażenie osoby, która będzie chciała wyjść z gabinetu przy najmniejszej nadarzającej się okazji.

„Sprawiasz wrażenie, jakbyś nie była pewna, czy chcesz tu być” zacząłem, I mam wrażenie, że część ciebie chciałaby wyjść, gdyby mogła”.

„Może powinnam już pójść”, Brenda odpowiedziała słabym głosem.

„Oczywiście. Ale zanim pójdziesz, czy miałabyś coś przeciwko, aby porozmawiać ze mną przez minutę w gabinecie?” Wskazałem gabinet ręką. Brenda podążyła za mną do gabinetu i przycupnęła na brzegu kanapy. Poszperała w torebce i wyciągnęła dyktafon. „Czy mogę tego użyć dla pewności?” zapytała. „Oczywiście” odpowiedziałem. Poniższy dialog został spisany z taśmy za pozwoleniem Brendy.

Alex: Jak mogę ci pomóc?

Brenda: Nie wiem.

Alex: Co chciałabyś omówić?

Brenda: Nie jestem pewna. Nie wiem, co jest nie tak.

Alex: Cóż, istnieje wiele spraw, które mają wpływ na nasze życie: małżeństwo, pieniądze, miłość do siebie i innych, dzieci – czy cokolwiek z tych rzeczy martwi cię?

Brenda: Wszystko to ma związek.

Alex: Wszystko to ma związek z…?

Brenda: Nie zasługuję na to, aby się z tego wydobyć.

Alex: Gdybym powiedział „Nie zasługujesz, aby się z tego wydobyć”, to prawdopodobnie zgodziłabyś się ze mną, prawda?

Brenda: Tak.

Alex: A gdybym poprosił cię o zastąpienie słowa „to” jakimś innym słowem, to które słowo mogłoby go zastąpić w sposób adekwatny i sensowny,….. „to”?

Brenda: Myślę, że „depresja”.

Alex: Czy zażywasz jakieś środki na depresję?

Brenda: Kiedyś tak, ale nie pomogły. Przyjaciółka powiedziała mi o zielu dziurawca i teraz to biorę.

Alex: Kiedy byłaś zdiagnozowana?

Brenda: 3 lata temu.

Alex: A od jak dawna bierzesz ziele dziurawca?

Brenda: Od około dwóch miesięcy.

Alex: To wspaniale! Bardzo się cieszę.

Brenda: Dlaczego?

Alex: Bo to oznacza, że jesteś gotowa na wspaniały dodatkowy zabieg, technikę, która pomoże jeszcze bardziej. (W tym momencie Brenda spuściła wzrok i zbierało jej się na płacz)

Alex: (Łagodnym głosem) Ale ty czujesz, że na to nie zasługujesz, prawda?

Brenda: (Pociąga nosem nic nie mówiąc, ani nie dając żadnego znaku)

Alex: Wiesz, normalnie nie dzielę się tym z ludźmi, ale czuję że z jakichś powodów mogę powiedzieć to tobie, więc tak zrobię jeśli nie masz nic przeciwko temu?

Brenda: (Kiwa głową)

Komentarza Gary Craig’a: Zauważ w kolejnych wypowiedziach mistrzostwo w słownictwie Alexa. Zaczyna mówić o czymś, co mogłoby być delikatnym pytaniem, ale robi to w taki sposób, jakby pytała o to neutralna osoba trzecia („Kolega z Kalifornii”). Powoduje to zmniejszenie natężenia tego ważnego pytanie i zwiększa szansę, że Brenda (która jest nieśmiała) odpowie na niego.

Alex: Czasami ja również mam gorszy nastrój, jak my wszyscy. Zadzwoniłem do mojego kolegi w Kalifornii. Po kilku minutach powiedział on coś bardzo zaskakującego…. wiesz co powiedział?

Brenda: Co?

Alex: Powiedział, Alex, gdybyś mógł przeżyć swoje życie jeszcze raz od początku i pominąć jakąś jedną rzecz, co by to było? Pomyślałem, że to było bardzo dziwne, ale jednocześnie interesujące pytanie, prawda?

Brenda: Co ja bym pominęła?

Alex: OK.

Brenda: Skrzywdzenie mojego brata (wybuchnęła płaczem)

Alex: (Wstaje z krzesła) Być może nie będzie to wielką pomocą, ale pokażę ci coś. (Zacząłem opukiwać jej Punkt Karate) Powtarzaj za mną – Mimo, że skrzywdziłam mojego brata i nie zasługuję, aby czuć się lepiej i mimo, że miałam tylko 12 lat i powinnam bardziej się kontrolować, to głęboko i całkowicie akceptuję siebie.

Brenda: Nie, nie akceptuję siebie.

Alex: Bardzo dobrze! Widzę, że chcesz to zrobić w odpowiedniej kolejności. Bardzo dobrze.

Komentarza Gary Craig’a: Wyśmienity dobór słów! Przeformułowuje on jej opór i traktuje go jako coś pomocnego, powodując w ten sposób jej przyzwolenie.

Alex: Proszę, powiedz (ciągle opukując Punkt Karate) Mimo, że nie mogę siebie zaakceptować, to akceptuję, że nie mogę się akceptować i przynajmniej akceptuję, że nie mogę się akceptować.

Brenda: (Uśmiecha się) Jesteś bardziej szalony ode mnie.

Alex: To tylko dlatego, że jestem w tym trochę dłużej.

Brenda: (Teraz śmieje się głośno)

Alex: Trzeba lat, aby dojść do takiego pomylenia.

Brenda: (Śmieje się jeszcze bardziej)

Alex: Dobrze, zróbmy kolejną część (Punkt Karate ponownie) Mimo, że jestem karana od lat i nie zasługuję na koniec tej kary, to teraz („koniec” i „teraz” wypowiedziane mocniej) kompletnie i całkowicie akceptuję siebie. (Brenda powtarza to trzy razy). Teraz proszę, skup się na krzywdzie, którą wyrządziłaś. (Opukaliśmy każdy punkt stosując Przypominacz Ta krzywda). I jak?

Brenda: Lepiej, ale ciągle czuję się winna (Użyliśmy wyrażenia To poczucie winy i wykonaliśmy kolejną rundę).

Alex: Co teraz się pojawia?

Brenda: Jak okropne to musiało być dla niego.

Alex: A kiedy myślisz jak okropne to było dla nie go to czujesz….?

Brenda: Wstyd. (Wykonaliśmy rundę stosując Przypominacz To uczucie wstydu)

Alex: Czy czujesz jeszcze wstyd, poczucie winy z powodu brata?

Brenda: To jest najdziwaczniejsza terapia.

Alex: Tak. Czy jesteś gotowa na coś jeszcze dziwaczniejszego? (Uśmiecham się)

Brenda: Pewnie, czemu nie (Uśmiecha się)

Alex: Chciałbym abyś zrobiła film, tam na ścianie. Chcę, abyś zobaczyła najsilniejsze wspomnienie, które wyróżnia się spośród innych, tam na ścianie, od początku do końca. I opowiedz mi o tych częściach o których możesz, po kolei.

Brenda: Wchodzi on do mojego pokoju mówiąc coś, ale nie pamiętam co, a potem idzie do łóżka. (Wykonaliśmy runę na: Mimo, że nie pamiętam co powiedział, głęboko i całkowicie akceptuję siebie – Punkt Karate. A potem całą rundę mówiąc: To zapomnienie, to zapomnienie.

Brenda: O jejku! (Wyglądała na zaszokowaną)

Alex: Tak?

Brenda: Powtarzał, że to wszystko była moja wina.

Alex: A ile razy zapraszałaś go do swojego pokoju, lub straszyłaś, żeby lepiej przyszedł?

Brenda: Nigdy.

Alex: Dzwoniłaś do niego

Brenda: (Uśmiecha się) Nie, przyszedł z własnej woli.

Alex: Nieproszony?

Brenda: Tak.

Alex: W takim razie, jak dokładnie to ty skrzywdziłaś jego?

Brenda: (Kolor powrócił na jej twarz, wygląda na zrelaksowaną i w refleksyjnym nastroju) To nie ja, prawda?

Alex: Wygląda na to, że nie

Brenda: (Poruszona) A ja przez te wszystkie lata….”

Opukaliśmy Punkt Karate mówiąc: Mimo, że obwiniałam siebie przez te wszystkie lata, to całkowicie i głęboko akceptuję siebie. Następnie wykonaliśmy całą rundę używając frazy To obwinianie siebie.

Alex: Wypowiedz na głos takie zdanie: Mój brat mnie skrzywdził.

Brenda: Mój cholerny brat nie skrzywdził!

Alex: A ponieważ mnie skrzywdził i obwiniał za to, czuję….

Brenda: Smutek. (Opukaliśmy: Ten smutek.)

Brenda przyszła na kolejne dwa spotkania, podczas których zajęliśmy się wszelkimi pozostałymi aspektami. Powód dla którego podzieliłem się akurat tą częścią naszej współpracy jest taki: Brenda uczestniczyła w terapii grupowej przez pięć miesięcy, zajmując się problemem skrzywdzenia brata. W dwie godziny EFT udało jej się uzyskać bardzo ważną świadomość tego, co tak naprawdę się stało. Uważam, że terapia zacznie u niej działać, ponieważ prawda została wyjawiona.

PS. Brat Brendy odbywa wyrok za przemoc seksualną. Brenda zawsze uważała, że to z jej powodu tak się stało i dlatego czuła się winna. Teraz zaczyna sobie zdawać sprawę z zachowania jej brata i wygląda na to, że to zachowanie istniało już od długiego czasu.

Dr. Alexander R. Lees

Ciąg dalszy:

Matka Brendy, która była bardzo zaangażowana w dowiedzenie się prawdy, złożyła wizytę synowi w więzieniu i skonfrontowała go mówiąc o odkryciu Brendy. Przyznał się do fałszu, a także wymienił nazwiska dwóch innych dziewczyn, z którymi miał „podobną przygodę” mniej więcej w tym samym czasie. Udało mu się przekonać je również, że to była ich wina, zapewniając sobie tym samym ich milczenie. Pracownik społeczny zajmujący się tą sprawą uważa, że po ostatnim spotkaniu z bratem Brendy, wyrazi on zgodę na uczestniczenie w terapii grupowej, którą prowadzi w więzieniu. I dodał, że zmiana może nastąpić tylko wtedy, jeśli osoba przyzna, że problem istnieje.

Czy Brenda naprawdę skrzywdziła swojego brata?