Przepis na dobry związek
Kiedy poznałam Anthonyego, który dziś jest moim mężem, na samym początku zaskoczył mnie, dzieląc się ze mną pytaniami, nad którymi, zasugerował, by się zastanowić. Powiedział, że bardzo ważnym jest, aby nabrać jasności co do własnych intencji dotyczących związku (również tych nieuświadomionych).
Przeanalizowanie tych pytań naprawdę pokazuje, że związek to nie zabawa, ale że prędzej czy później sięgnie takich warstw naszego istnienia, o których nie wiedzieliśmy że mamy.
Po latach związku widzę, że pytania te są dobre do przemyślenia nie tylko na początku związku, ale przez cały czas jego trwania. Związek jest czymś co żyje i oddycha, co się rozwija i rośnie., co nieustannie się zmienia i dostosowuje. Wracanie do przeegzaminowania swoich intencji w ciągu trwania relacji i sprawdzenie 'gdzie stoję w tym momencie związku’ pomaga uświadomić sobie wiele rzeczy i pozostać ciągle świeżym.
Powodzenia! Przemyślenie tych pytań może wymagać sporo refleksji.
- Czy jestem w stanie świadomie wybrać życie w samotności?
- Czy potrafię poddać się życiu z drugą osobą?
- Tylko czas pozwoli mi poznać głęboko drugą osobę, czyli wyjść poza moje własne kryteria, według których mój partner/partnerka „powinien” istnieć, być i się zachowywać. Jeśli początkowo mój partner/partnerka pasuje do moich kryteriów, ale później zacznie się to zmieniać, czy będę w stanie porzucić moje kryteria?
- Najpierw muszę zaistnieć w pełni dla samego siebie, zanim będę w stanie zaistnieć w pełni dla mojego partnera/partnerki.
- Czy dobrze rozumiem czym naprawdę jest dla mnie partnerstwo?
- Jak mi się wydaje, jakie są moje obecne pragnienia?
- Czy jestem przygotowany/a na to, że mój partner/partnerka może się zmienić, ewoluować? Czy jestem gotowy/a zaakceptować te zmiany i ciągle kochać?
- Czy jestem gotowy/a, jeśli jest taka potrzeba, zrezygnować z własnych pragnień na poziomie fizycznym, emocjonalnym i duchowym?
- Czy potrafię sobie zadać pytanie: „Co wnoszę do związku dla najwyższego dobra obojga z nas, a nie tylko jakie korzyści mogę odnieść?”
- Czy dopuszczę do tego, aby przeszłość mojego partnera/partnerki wpłynęła na moją zdolność do zachowania się w sposób kochający i nieoceniający?
- Czy jestem gotowy/a dostrzec każdy moment dnia świeżym okiem, otwartym sercem i z gotowością do stawienia czoła wyzwaniom, które mogą się pojawić w jakimkolwiek obszarze naszego życia?
- Czy nasze wspólne życie pozostaje w harmonii i równowadze z moim życiem wewnętrznym?
- Czy prawdziwie potrafię DAĆ SIĘ KOCHAĆ, a nie tylko kochać drugą osobę?
- Czy pokutują we mnie zaszczepione przez kulturę, religię i społeczeństwo przekonania na temat czym jest partnerski związek oraz „romantyczna miłość”?
- Czy może się zdarzyć, że stracę poczucie „tu i teraz” z moim partnerem/partnerką, ponieważ nie potrafię wybaczyć moich przeszłych urazów?
- Czy potrafię zachować głęboką integrację, nawet jeśli poczuję się opuszczony/a?
- Czy naprawdę wiem jak to jest być opuszczonym przez samego siebie i mojego Stwórcę?
- Czy miłość dla miłości jest dla mnie wystarczająca?
- Czy wybieram wierność mojemu partnerowi/partnerce?
- Czy poczuję ból, desperację, nienawiść, wściekłość, zranione ego i obwinię partnera/partnerkę, jeśli w jakiś sposób mnie on/ona ugodzi?
- Czy mogę zrobić przestrzeń na ciszę w moim życiu i tym samym przestrzeń na ciszę w naszym związku?
- Czy jest miejsce w mojej percepcji na sprawy transcendentne, które są poza zwykłą świadomością?
- Czy jestem gotowy/a uznać harmonijną relację między rytmem Życia a rytmem wewnątrz ciała, umysłu i ducha, które są zawsze połączone z naturą?
- Czy jestem w stanie być dla mojego partnera/partnerki, jeśli tego potrzebuje, niezależnie od tego jak bardzo jest mi niewygodnie i jak głęboko czuję się dotknięty/a?
- Czy postrzegam związek jako dar?
- Czy potrafię każdego dnia podjąć świadomą decyzję o tym, aby być w pełni obecnym i dzięki temu uczestniczyć w manifestacji naszego najwyższego dobra?
- Czy potrafię oddać honor i uznać Boga, Wszechświat, Przeznaczenie i Łaskę oraz ich rolę w mistycznej architekturze jedności dwóch dusz?
