Badania nad EFT

Poniżej znajdują się zdjęcia tomografii mózgu zrobione podczas 4-tygodniowego stosowania EFT na zespół lęku uogólnionego. Klient odbył 12 sesji EFT:

Zdjęcie 1 przedstawia normalny obraz fal mózgowych zgodnie z ogólnie przyjętymi normami. 

Zdjęcie 2 jest typowym obrazem mózgu osoby z zespołem lęku uogólnionego.

Zdjęcia 3-5 pokazują zanikanie anormalnych fal w korze mózgowej, co korelowało ze stopniowym zmniejszaniem się symptomów zespołu lękowego.

Jedynym zastosowanym leczeniem było stymulowanie punktów akupresurowych podczas prowokowania lękotwórczymi wyobrażeniami. Zdjęcia i dane pochodzą z tzw. South American Study – zakrojonego na szeroką skalę badania nad EnergoPsychologią, które przeprowadzane było na przestrzeni 14 lat w 11 klinikach w Ameryce Południowej i w którym wzięło udział 31,400 pacjentów.

Dyskusja

Podczas gdy częstotliwość fal zmieniała się w stronę normalnego poziomu (z czerwonego na niebieski) w środkowej i przedniej części mózgu, symptomy zespołu lęku uogólnionego zmniejszyły się pod względem intensywności i częstości. Podobne obrazy i redukcja symptomów były również typowe dla innych pacjentów z zespołem lęku uogólnionego, którzy otrzymali leczenie EFT.

Pacjenci w tym samym badaniu w Ameryce Południowej, którzy zostali poddani leczeniu standardowymi metodami terapii, jak Terapia Poznawcza połączona z farmakologią (w niektórych przypadkach), uzyskali podobne wyniki w tomografii. Jednak wymagało to znacznie większej ilości sesji. A co ważniejsze, badanie kontrolne przeprowadzone w rok po zastosowanych terapiach wykazało, że fale mózgowe pacjentów Terapii Poznawczej wróciły w wielu przypadkach do stanu z przed leczenia, natomiast u pacjentów EFT tak się nie stało.

Interesującym wynikiem z tego badania było porównanie wyników pacjentów, którzy otrzymali leczenie antylękowymi lekarstwami i pacjentów, którzy poddani zostali leczeniu EFT. Obydwie grupy pacjentów doświadczyły zredukowania symptomów zespołu lękowego. Jednak tomografia pacjentów zażywających lekarstwa nie wykazała zauważalnej zmiany w falach mózgowych, mimo, że symptomy były zredukowane podczas brania lekarstwa. Wskazuje to na to, że lekarstwo znosiło symptomy, ale nie miało wpływu na, będące podłożem problemu, zaburzenia fal mózgowych.

Hipotezy

Pierwsze wnioski wyciągnięte z tomograficznego badania mózgu w niniejszym badaniu, dają podstawy do sformułowania następującej hipotezy:

Joquin Andrade, MD and David Feinstain PhD, „Energy Psychology: Theory, Indications, Evidence.”

© Tłumaczenie: Katarzyna Dodd

Źródło:
https://www.innersource.net/ep/articlespublished/neurological-foundations.html

© Tłumaczenie: Katarzyna Dodd

Kiedy pierwsze badanie nad EFT dotyczące fobii małych zwierząt zostało opublikowane przez Wells’a w 2003 roku w wiodącym piśmie psychologicznym (The Journal of Clinical Psychology), było to dużym wydarzeniem na polu energo-psychologii. Jako współautorka owej publikacji miałam okazję uczestniczyć w redagowaniu wyników tych wieloletnich badań, aby mogły one być opublikowane w profesjonalnym czasopiśmie. W związku z tym jest mi niezmiernie przyjemnie przedstawić kolejnych kilka badań nad EFT, które zostały opublikowane w profesjonalnym czasopiśmie. Tym razem artykuł mówi o fizjologicznych jak i psychologicznych efektach tej techniki.

Dr Poul G. Swingle, Lee Pulos i Mari K. Swingle badali efekty dwóch sesji EFT na 9 osobach po wypadkach motocyklowych, które doświadczyły stresu traumatycznego w związku z wypadkiem. Do badania zastosowano testy psychologiczne, wywiad kliniczny, oraz pomiary neurofizjologiczne, które przeprowadzono przed rozpoczęciem sesji EFT i po ich zakończeniu. Wyniki zamieszczono w czasopiśmie fachowym, „Subtelne Energie i Energo-Medycyna” (Swingle, P.G.., Pulos, L., and Swingle, M.K. (2004) Neurophysiological indicators of EFT treatment of post-traumatic stress. Subtle Energies and Energy Medicine, 15, l, 75-86). Poniżej znajduje się streszczenie tych rezultatów.

Zanim uczestnicy badania przybyli do gabinetu aby nauczyć się EFT, poddani zostali serii testów psychologicznych, włączając Skalę Lęku Beck’a, Skalę Depresji Beck’a, skalę lęku STAI, oraz 10 punktowy kwestionariusz z pytaniami dotyczącymi lęku i unikania prowadzenia motocykla. Podczas tej samej wizyty badanym przeprowadzono „mapowanie mózgu”, które polega na zarejestrowaniu aktywności 19 obszarów mózgu za pomocą QEEG (EEG ilościowe). QEEG przedstawia fale mózgowe w postaci wartości ilościowych, które odzwierciedlają częstotliwość i amplitudę aktywności fal w różnych częściach mózgu. Wartości normatywne dla tych rodzajów fal mózgowych były ustalone wcześniej (Swingle, 2003) i na ich podstawie badacze mogli oszacować efekty działania EFT na poszczególne rodzaje fal mózgowych występujących w specyficznych stanach psychicznych i fizycznych.

Po odbyciu badań wstępnych, osoby uczestniczące odbyły dwie sesje EFT w gabinecie dr Pulos. Zastosowano pełną wersję procedury EFT, a każda sesja trwała godzinę. Przed rozpoczęciem, uczestnicy poproszeni byli o ocenienie na skali intensywności emocji ich dyskomfort występujący podczas myślenia o wypadku motorowym. W tej 10-stopniowej skali, „1” oznaczało brak intensywności emocji, a „10” reprezentowało poważny dyskomfort na myśl o wypadku.

Obydwie sesje EFT odbyły się w ciągu 24 godzin od wstępnego fizjologicznego badania. Następnie, badani otrzymali protokoły EFT, których mieli używać 5 razy dziennie przez pierwszy tydzień, 3 razy dziennie przez drugi tydzień, a potem w zależności od stopnia zredukowania lęku.

Uczestnicy zareagowali bardzo pozytywnie na EFT. Przed sesjami ich średni poziom lęku podczas myślenia o wypadku wynosił 8.3 (na skali 1-10). Natomiast po drugiej sesji EFT średnia lęku wynosiła 2.5. Ta redukcja subiektywnie odczuwanego stresu była istotna statystycznie i wynosiła p<0.01, co wskazywało na znaczną poprawę wskaźnika dyskomfortu po zastosowaniu EFT.

Na przestrzeni 60-160 dni po ostatnim stosowaniu EFT, uczestnicy jeszcze raz poddani zostali badaniu neurofizjologicznemu, jak również ponownie otrzymali kwestionariusz dotyczący unikania prowadzenia motoru. Procent zmiany odpowiedzi z negatywnych na pozytywne w pre- i post-teście była istotna statystycznie i wynosiła p<0.05, co wskazywało na pozytywną zmianę w poziomie stresu całej grupy.

Pomiary ujawniły również interesującą rozbieżność między wynikami uczestników. W badaniu powtórnym, grupa z grubsza podzieliła się na dwie części, biorąc pod uwagę ich samo-ewaluację. 5 badanych wykazało pozytywną zmianę (p<0.005) między pre- i post-testem, natomiast 4 badanych wykazało negatywną, bądź żadną zmianę (p=<0.05). Mimo, że wszyscy uczestnicy wykazali pozytywną zmianę bezpośrednio po zastosowaniu EFT (p<0.001), owa zmiana nie utrzymała się w czasie u tych 4 badanych.

Wyniki powtórnego mapowania mózgu współgrały z rezultatami pochodzącymi z kwestionariusza. Analiza danych fal mózgowych pod kątem depresji, wyciszenia poznawczego i wyciszenia ciała wykazała, że zmiana procentowa między pre- i post-testem u osób, które zgłosiły poprawę, wynosiła 3-5 miesięcy później 11.5%, natomiast u osób zgłaszających negatywną lub brak zmiany, wynosiła –9.4%.

Również dość imponującym był fakt, że w grupie zgłaszającej poprawę, częstotliwość fal Theta/Beta w okolicy potylicznej mózgu (rytm fal związany z psychicznym wyciszeniem) poprawiła się o 33.3 % między pre- i post-testem. U osób z brakiem zmian pozytywnych, ta różnica wynosiła –32.2%.

Podobnie jak wyżej, badacze stwierdzili również różnicę między grupą z poprawą i bez poprawy, w odniesieniu do wskaźnika czuciowo motorycznego fal theta (SMR). SMR jest często wykorzystywany do oceny wyciszenia ciała, a wzmacnianie SMR często jest dobrą metodą w leczeniu epilepsji. Wzrost amplitudy SMR w grupie z poprawą wynosił 40%, a w grupie bez poprawy –71%.

Fakt, że uczestnicy podzielili się prawie po równo do grupy, która zgłosiła poprawę i grupy, która zgłosiła brak poprawy, lub negatywną zmianę sugeruje, że determinującym czynnikiem uzyskania takiego rezultatu mógł być stopień rzetelności wykonywania procedury w domu przez kolejne 3 tygodnie. Niestety, nie wykonano żadnej estymacji tego, na ile rzetelnie osoby odrabiały zadanie domowe, co powinno się stać esencjalną częścią przyszłych badań.

Interesującym odkryciem w tym badaniu było znalezienie związku między subiektywnym odczuciem poprawy ze strony uczestników a wzorem ich poszczególnych fal mózgowych. Udowadnia to, że psychoneurologiczne badanie może dostarczyć ważnych danych, które pozwolą zrozumieć procesy zaangażowane w EFT. Mamy nadzieję, że przyszłe badania ujawnią jeszcze więcej w związku z tym odkryciem.

Kolejną sprawą, do której należy odnieść się w przyszłych badaniach jest sprawdzenie, czy uzyskane rezultaty u ofiar traumy rzeczywiście są wynikiem działania EFT, czy też są naturalną spontaniczną poprawą następującą w 3-5 miesięcy, zdarzającą się niezależnie od stosowania EFT. To pytanie może być łatwo sprawdzone poprzez porównanie grupy EFT z grupą ofiar wypadków, która nie zostanie poddana działaniu EFT i którą przebada się pre- i post-testem w takich samych odstępach czasu. Czy te osoby również doświadczyłyby poprawy tylko dzięki działaniu czasu?

To obecne badanie nie jest więc badaniem w warunkach kontrolowanych, jednakże stanowi ważne osiągnięcie na polu medycyny. Natomiast fakt, że wszyscy uczestnicy doświadczyli wyraźnej poprawy, gdy byli testowani 2 tygodnie po nauczeniu się EFT (subiektywna ocena) sugeruje mocno, że EFT w rzeczywistości miało na nich korzystny wpływ.

W pracy tej autorzy dyskutują na temat pozytywnych rezultatów używania neuroterapii w zaburzeniach padaczkowych opisanych przez dr Swingle, która mogłaby być wzbogacona o EFT. Uważają oni, że EFT może zwiększyć efektywność leczenia, gdyż aktywność fal mózgowych uzyskana za pomocą EFT jest bardzo zbliżona do pozytywnych neurologicznych zmian, które mogą wystąpić w neuroterapii.

W opinii badaczy wyniki tego badania mają dużą wartość, ponieważ sugerują mocno na poziomie eksperymentalnym, że EFT może być efektywne zarówno na fizycznym, jak i emocjonalnym poziomie. Uczestnicy badania, którzy zgłosili poprawę przez stosowanie EFT, uzyskali mierzalne fizjologiczne zmiany równolegle z doświadczeniem poprawy. Uważam to za bardzo ważne odkrycie, ponieważ wreszcie zaczyna to odpowiadać na stawiane niekiedy zarzuty, że efekty EFT uzyskiwane są za pomocą sugestii. Badacze dają nam dowód, że poprawa uzyskiwana za pomocą EFT nie jest tylko życzeniowym myśleniem.

Jeżeli chodzi o związek EFT z zaburzeniami padaczkowymi, zgodziłabym się z ostrożnością dr Swingle wykazaną przy innej okazji, że jeśli ktokolwiek chciałby stosować EFT w padaczce ze względu na obiecujące efekty, powinien skontaktować się z dr Swingle. Kontrolowanie amplitudy fal theta za pomocą harmonicznego zapisu jest wskazane, w przeciwnym razie może to być negatywnym wskaźnikiem do użycia EFT. Za pomocą harmonicznego zapisu, ryzyko wzrostu amplitudy fal theta może być zredukowane lub wyeliminowane całkowicie. Redukcja fal theta jest korzystna dla podniesienia progu napadu padaczkowego (zmniejszenie napadu), dlatego połączenie obydwu metod byłoby znacznie skuteczniejsze, niż każda z nich osobno, co w konsekwencji dałoby redukcję ryzyka napadów. Dr Swingle mieszka w Kanadzie i można się z nim kontaktować przez jego stronę internetową, http://swingleclinic.com lub telefonicznie 604-608-0444.

Swingle, P.G.., Pulos, L., and Swingle, M.K. (2004) Neurophysiological indicators of EFT treatment of post-traumatic stress. Subtle Energies and Energy Medicine, 15, l, 75-86.
Swingle, P.G. (2003, Summer) Potentiating Neurotherpay: Techniques for Stimulating the EEG. Paper presented at California Biofeedback Society.
Wells, S, Polglase, K., Andrews, H. B., Carrington, P., and Baker, A. H. (2003). Evaluation of a Meridian-Based Intervention Emotional Freedom Techniques (EFT), for Reducing Specific Phobias of Small Animals. Journal of Clinical Psychology, 59 (9), 943-966.

Steve Wells, Katrhryn Polglase, dr Henry B. Andrews, dr Patricia Carrington i dr Harvey A. Baker przeprowadzili kontrolowane badanie naukowe w Curtin University w Australii Zachodniej w latach 1999-2000. Badania pokazały, że pojedyncza 30-minutowa sesja EFT przeprowadzona z klientami ze specyficzną fobią małych zwierząt, wywołała znaczące zmiany w zachowaniu. Owe znaczące zmiany w zachowaniu uzyskane po leczeniu metodą EFT utrzymały się i utrwaliły, jak pokazało badanie kontrolne przeprowadzone w 6-9 miesięcy po leczeniu.

Wells, S., Polglase, K., Andrews, H.B., Carrington, P., Baker, H.A. „Evaluation of a meridian-based intervention, Emotional Freedom Techniques (EFT), for reducing specific phobias of small animals”

Psychologowie Wendy Waite i Mark D. Holder (2003) z Departamentu Psychologii Okanagan University College w Kanadzie odkryli, że jednorazowe zastosowanie EFT daje istotną redukcję zgłoszonego lęku w populacji studentów uniwersytetu. Dowodzą oni, że EFT i systematyczna desensytyzacja posiadają niektóre cechy wspólne.

Wendy L. Waite and MarkD. Hodder, (2003) „Assessment of the Emotional Freedom Technique: An Alternetive Treatment for Fear”

Dr. Swingle wraz ze współpracownikami (Swingle, Pulos & Swingle, 2000), badali efekty wpływu EFT u osób z PTSD rozwiniętym w wyniku wypadków samochodowych. Badacze stwierdzili, że w trzy miesiące po tym, jak ofiary wypadków nauczyły się EFT (w dwóch sesjach), ich fale mózgowe wykazały znaczną pozytywną zmianę, a sami badani donosili o istotnej redukcji symptomów PTSD.

Swingle, P., Pulos, L., & Swingle, M., (May, 2000). „Effects of a meridian-based therapy, EFT, on symptoms of PTSD in auto accidents victims”.

Badanie powyższe zostało powtórzone w Queens College w Nowym Jorku przez dr Harvey Baker i dr Linda Siegel. Wyniki leczenia fobii małych zwierząt metodą EFT porównano z wynikami w grupie nie objętej żadnym leczeniem, oraz z wynikami w grupie objętej niedyrektywną terapią. Rezultat porównania okazał się prawie identyczny z wynikami badania pierwotnego.

„Harvey A. Baker i Linda Siegel, „One session of Emotional Freedom Techniques is effective for reducing fear of specific animals: A controlled laboratory study.”

Psychologowie Sharon Jones i dr Henry B. Andrews z Curtin University (Jones and Andrews, 2001) przeprowadzili badanie nad metodą EFT. Metoda EFT została zastosowana przez psychologów z uniwersyteckiego centrum terapeutycznego, a terapii poddane zostały osoby z lękiem przed publicznym występowaniem. Osoby odbyły jedną 45-minutową sesję. Rezultaty badania wykazały istotne obniżenie poziomu lęku po sesji EFT. Autorzy śledząc przebieg sesji odnotowali, że poziom lęku istotnie obniżył się już po 15 minutach stosowania EFT i systematycznie obniżał się aż do końca sesji.

Sharon Jones and Henry B. Andrews, „The efficacy of Emotional Freedom Techniques in reducing public speaking anxiety: An exploratory study.”

Swingle, P. (May, 2000). „Effects of the Emotional Freedom Techiques (EFT) method on seizure frequency in children diagnosed with epilepsy”.